۶ نکته کاربردی برای اولین اول مهر کودک شما
یک عکس همیشگی توی آلبوم های خانوادگی ما، عکس روز اول مدرسه است که معمولا روپوش – گشاد و نوستالژیک- به تن، با یک کیف مدرسه در حال لبخند زدن به دوربین هستیم. اما ورای این لبخند همیشه استرس ها و دغدغه هایی است که باید به درستی به آن توجه شود.
شروع مدارس یک اتفاق بزرگ در زندگی کودکان و حتی والدین آنهاست. بنابراین درست چند هفته قبل از اینکه صف های منظم کودکان هفت ساله با روپوش های یک شکل برای اولین بار وارد کلاس ها شوند، چه کارهایی می توانیم برای آماده سازی آنها و جلوگیری از سیل اشک ها –اشک های کودکان و همچنین ما!- انجام دهیم؟
کودکمان را با ایده ی کلی مدرسه آشنا کنیم…
۱-از کودکان بزرگتر فامیل بخواهیم در مورد کارهای مفرح و سرگرمی هایی که در مدرسه دارند با آنها صحبت کنند. (لطفا از قبل آنها را توجیح کنید که فقط قسمت های خوب مدرسه را تعریف کنند!)
۲- خاطرات شیرین خود را از مدرسه بازگو کنید. احتمالا خاطره های زیادی از بازی هایی مثل هفت سنگ و الک دلک دارید که الان وجود ندارد. یا اینکه چقدر اولین معلم خود را دوست داشته اید. حتما به خاطر داشته باشید که ژست «دوران سخت گذشته- زندگی مفرح فعلی» نیافتید و خدای نکرده از سختی های مدرسه و دست سنگین ناظم خود داد سخن سر ندهید.
۳- مراقب باشید که نگرانی هایی که اصلن برای کودکتان مطرح نیست را به وی القا نکنید و سعی نکنید استرس های خود را به وی منتقل کنید.
……. و با دوستان و همکلاسی های احتمالی اش در مدرسه.
۴- او را به آینده ببرید و ویژگی های جذاب مدرسه را به او نشان دهید. برادر من هر وقت پسرش را به مدرسه می برد و زمین فوتبال بزرگ آنجا را نشانش می داد، چشمان پسرک برق می زد!
۵- در جلسات هماهنگی شرکت کنید. یک تدبیر مناسب این است که اگر مسولین مدرسه اجازه دادند، کودکتان (شما) و همکلاسی هایش و معلم در کلاس جمع شوید. این کار بسیاری از سردرگمی ها و نقاط مبهم کودک شما را از بین می برد.
۶- اگر کسی را می شناسید که می دانید با وی همکلاس خواهد بود، حتما در طول تابستان او را به خانه تان دعوت کنید تا با هم دوست شوند. چهره های آشنا در روز اول به شدت مشکل گشا هستند.
* توضیح عکس اول: این عکس اولین اول مهر من هست که در حال خروج از خانه ام. البته هیچ ایده ای ندارم که چرا برادر سه ساله ام آن وقت صبح بیدار بوده و انقدر سر حال به دوربین سرک می کشیده!
منبع : وبلاگ عکس پرینت
5 ایده ناب عکاسی برای روز اول مدرسه
* والدین بخوانند *
سالهای سال است که روز اول مهر یک روز پر هیجان برای بچه ها -و حتی بزرگترها- و یک موقعیت عکاسی فوق العاده برای به تصویر کشیدن دوران شیرین کودکی است. در ادامه با هم ۵ ایده ی بامزه و خاطره انگیز برای این روز خاص را مرور می کنیم.
بچه های مردم چطور درس می خوانند؟/عکس
این روزها همه چیز در حال آماده شدن برای سال تحصیلی جدید است. در کشورهای دیگر جهان هم کم کم فضای درس خواندن دوباره بچه‌ها در حال گرم شدن است و بار دیگر مدرسه‌ها در حال باز شدن هستند. تحصیل یکی از مهمترین بخش‌های زندگی هر بچه‌‌ای را تشکیل می‌دهد. هر چند در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته باشد که همه چیز بچه‌ها سرجایشان است و امکانات مختلفی در دسترس دارند یا در قلب آفریقا که بچه‌ها باید هر روز چند کیلومتری را راه بروند که به مدرسه تقریبا مخروبه‌شان برسند. دیدن مجموعه تصاویر مدرسه رفتن بچه‌ها و درس خواندن آنها در گوشه و کنار جهان خالی از لطف نیست.
"جشنواره دفترهای دوران مدرسه" برگزار می شود
جشنواره دفترهای دوران مدسه، عنوان جشنواره مفرح است که به همت بسیج دانش آموزی در حال برگزاری است و برای شرکت در آن، از همه علاقه مندان، اعم از دانش آموزان در حال تحصیل تا قدیمی های دوران دبستان، دعوت شده تا آثار خود را به دبیر خانه ارسال کنند.
یکی از بخش های جشنواره، ارائه یک جمله پیامکی در رابطه بازگشایی مدارس است. علاقه مندان برای شرکت در این بخش، می توانند جمله پیامکی خود را به شماره ۶۶۰۰۰۰۰۲۰ ارسال کنند.
بخش دوم جشنواره خاطره نویسی است که در دو بخش خاطره اولین روز حضور در مدرسه برای پسران واولین روز حضور برای دختران برگزار خواهد شد.
بخش دیگر جشنواره رانیز ، موضوعات حاشیه ای جذاب، همانند "خاطرات قهر و آشتی ها، بیشترین میزان دوستی ها، شیطنت های خطرناک، بالاترین معدل ها، صمیمی ترین هم کلاسی ها، صمیمی ترین معلم ها و بهترین عکس های دوران تحصیل" تشکیل می دهند.
علاقه مندان به این بخش ها نیز می توانند آثار تولیدی خود را به این آدرس ایمیل کنند:
info@beest.ir ویا topstudent20@gmail.com
مهلت ارسال آثار تا 10 شهریورماه می باشد.
نامه تکان دهنده یک دختر روستایی به مسولین
به نام خدا
ما روستای خود را دوست داریم،
ما در روستای محروم زندگی می کنیم، یعنی چیزهایی که همه جا دارند، ما نداریم.
خانه های ما از سنگ و گل ساخته شده که در آنها به سختی زندگی میکنیم.
اگر زلزله بیاید خانه های ما محکم نیست.
در این جا اگر کسی مریض شود نمیدانیم چه کار کنیم، چون راه روستایمان خیلی خراب است و نمیتوانیم او را به شهر برسانیم تا دکتر او را مداوا کند.
روستای ما روحانی ندارد و مسجد روستا هم خیلی خراب است.
ما در اینجا با بچه ها به سختی درس می خوانیم چون کلاس های ما خراب است و ما بچه ها فکر می کنیم کسی به فکر ما نیست یا ما را دوست ندارد.
بعضی از پدر و مادرهای ما مریض هستند و پول ندارند که به شهر بروند تا خوب شوند.
ما بچه ها دوست داریم جایی برای ورزش داشته باشیم.
ما بچه ها دوست داریم که روستای ما جاده داشته باشد.
پدرم میگوید از سال 42 می خواهند جاده درست کنند نمی دانم چرا درست نمی شود!
چند سال قبل صادق علی نژاد که جوان بود توی همین جاده ی خراب از بین رفت و همه روستا خیلی ناراحت هستند.
معلم ما می گفت: امام خمینی فرموده تار موی ما را به کاخ نشینان عوض نمی کند؛
مادرم می گفت:
خدا کند این مهمانان که آمده اند بتوانند برای ما کاری کنند!
تنظیم : حسینی