گواه همسانی وهمسویی این دو فرهنگ و این دو نبرد است، در این سروده ها به ویژه در سال های دهه شصت. چه د ر اشاره به کربلا
وجبهه ها وچه طرح عناصر عاشورایی.لحن حماسی دیده میشود.
باز سرها به نیزه میخواهند خولیان در پناه جوشن ها
هان مبادا حسین دیگر بار در مصاف یزیدیان تنها
درون مایه این سروده همان مضمونی است که از دیر بازدر فرهنگ ما موجود است و چاووش خوانان از گذشته زمزمه می کرده اند که:
هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله هر که دارد سر همراهی ما بسم الله