به یاد سرباز شش ماهه حسین(ع)...

وبلاگ " کمی از هر کجا " نوشت :

ای آنکه توان شمشیر زدن نداشت و با سپیدی حنجرش به حمایت امام زمانش برداشت

مگر جرمت چه بود که تیر سه شعبه حرمله پاسخت گشت

اف برتو ای روز گار که شش ماهه را هم قربانی دنیای پر از جور و جفا ساختی

وچه کشید زمین و آسمان آنگاه که حنجر تشنه ات به خون پاکت اغشته گشت و چه کشید حسین(ع)...

آن زمان که گرمای وجودت با خون، دستانش را بوسه زد و اینگونه ادای دین کردی

و آه ...

و آه از آن زمان که گهواره ات  بی صاحب گشت و چشمان رقیه به راه بود که بیایی ...

که بیایی و لالایی رباب  بازهم آرامش بخش تشنگی ات باشد

و امان از دل رباب...

و امان از دل رباب آن گاه که بر گهواره ی خالی لالایی خواند

لای لایی اصغر شیرین زبانم لای لایی........