پرهیز از زیاده‏ روی در سرزنش و بدزبانی، یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر

وبلاگ " تسنیم در سرزمین آرامش " نوشت :

حضرت علی علیه‏ السلام در وصیت به فرزند بزرگوارش، امام حسن مجتبی علیه‏ السلام می‏ فرماید: «والاِفْراطُ فِی المَلامَةِ یَشُبُّ نیرانَ اللَّجاجَةِ؛ زیاده‏ روی در سرزنش، آتش لجاجت را برمی‏ افروزد».(1)

بدزبانی و خشونت، نه تنها موجب هدایت گمراهان نمی‏شود، بلکه پس از تخریب شخصیت و بی‏آبرو کردن فرد، او را کینه توز و خودخواه می‏سازد و چه بسا وی را در پیمودن راه خلافی که در پیش گرفته است، جسورتر می‏کند. حضرت علی علیه‏السلام در هشداری به همگان می‏فرماید: «ولا تَکْثِرِ الْعِتابَ فَإِنَّهُ یُورِثُ الضَّغینَةَ؛ در سرزنش و نکوهش زیاده‏روی مکن که موجب کینه‏توزی می‏شود».(2)

با سرزنش زیاد، فرد خطاکار تصور می‏کند که دیگر اصلاح‏پذیر نیست و دیگران از او روی گردانند. از این رو، نه تنها خطاهای گذشته خود را تکرار می‏کند، بلکه با ناامیدی بر لغزش وانحراف خویش نیز می‏افزاید. پس یکی از موانع به بار نشستن امر به معروف و نهی از منکر، آن است که این دو فریضه مهم با زیاده‏روی درسرزنش و نکوهش همراه شود.
پیام متن:
1. امر به معروف و نهی از منکر، شرایط و ویژگی‏هایی دارد که رعایت آنها، ضروری است.
2. بدزبانی، تندخویی و خشونت، نه تنها در امر به معروف و نهی از منکر سازنده نیست، بلکه ویرانگر است.