شعر: «باب الجواد» راه ورودی به قلب توست

وبلاگ "طریقت مهر" نوشت :

 رحمت حق می‌تراود از خراسان شما / این من و این جان سرگردان به قربان شما !

پای تا سر آتشم در شعله‌های اشتیاق/ چون شقایق‌های سوزان در خیابان شما

دامن افشان کوله‌باری از گناه آورده‌ام / دردمندی، تشنه یک جرعه درمان شما

تا بگیرم مرقد عرش آشیانت در بغل / وای ! اگر کوته شود دستم ز دامان شما

در کویر نامرادی، ضامن آهو تویی / کز کمند آزاد شد، با دست احسان شما

بی‌قرارم در غریبستان غربت، رحمتی / بر غریبی، همدم شام غریبان شما

زائران در سایه‌سار عشق تو آموختند / راز پرواز از کبوترهای ایوان شما

پرتو توحید گیرد زآن فروغ ایزدی / صبح نیشابور از لعل در افشان شما

از فراسوی فلک تا کوی تو صف بسته‌اند / سربه‌سر خیل ملائک، برخیِ جان شما

سر برآرد هر سحر از معجز پیغمبری /  شب شکن، خورشید خاور از گریبان شما

یوسف مصر ملاحت، چلچراغ افروز کرد / دیده یعقوب را در بیت احزان شما

دیده دل تا شود روشن به نور معرفت / مهر و مه شد روز و شب، آیینه گردان شما

هر جوانه کو برآرد سر ز خاک پاک توس / خورده آب از جنبش دریای جوشان شما

هفت بند هستی من، نینوای دیگری است / نغمه‌ساز شور و مستی، در نیستان شما

در بهارستان حیرت با خزان، دم‌ساز باد! / گر نباشد دیده انصاف، حیران شما

شیوه مهمان‌نوازی، واژه لبخند توست / کآورد صد چشمه نوش از نمکدان شما

 

مشفق کاشانی