اوقات فراغت وچگونگی گذران آن
وبلاگ " آموزگار اندرزگو " نوشت :
اوقات فراغت، فرصتی است که در آن، انسان عهده دار هیچ نوع کاری نیست. یعنی فرد فارغ از قید زمان و تعهدات حرفه ای به آن چه دلخواهش است، می پردازد. بنابراین فراغت مساوی آزادی از اضطرار، فرصتی برای انتخاب و زمانی فراتر از اوقات کار است. زیرا ذهن، هنگامی به جوشش و خلاقیت می افتد که منشا تحریک آن، تمایلات درونی و خودانگیخته باشد و فرد فارغ از انتظارات بیرونی، فعالانه در شکل دادن افکار، اندیشه ها و اعمال خود دخالت کند. به این ترتیب می توان گفت اوقات فراغت مانند شمشیر دولبه هم می تواند مفید باشد و هم مضر. یعنی به راحتی نمی توان با خوب یا بد نامیدن آن به ارزیابی اش پرداخت. ارزیابی اوقات فراغت، بستگی به کیفیت گذران آن دارد. به این شکل که اگر اوقات فراغت با برنامه ریزی در جهت علایق فرد باشد، موجب رشد و اگر بدون برنامه و هدف و فقط به منظور سپری شدن وقت به آن نگاه شود، موجب انحطاط فرد خواهد شد.
این خانواده ها که نمی توانند برای اوقات فرزندان خود، هزینه های کلانی را صرف کلاس های آموزشی و تفریحی کنند با نظارت بر دوستان فرزندان خود و برقراری رابطه های خانوادگی با آن ها، علاوه بر گذران وقت با دیگران و یادگیری بسیاری از مسایل از آن ها، می توانند فرزندان خود را نیز زیرنظر داشته باشند تا آن ها سراغ موادمخدر و مزاحمت برای دیگران نروند.
اوقات فراغت خود را چگونه پر کنیم؟
الف هدف :
۱– هدف همان چیزی است که برای دستیابی به آن می کوشیم .
۲– اهداف گاهی بلند مدت و گاهی کوتاه مدت هستند.
۳– هدف تا زمانی که انرژی و تلاشی برای رسیدن به آن صرف نکنیم هدف محسوب نمی شود.
۴– اهداف آگاهی ما را نسبت به خودمان را افزایش می دهد.
۵– روشهای زندگی تحت تأثیر اهداف قرار دارند.
۶– حتی انتخاب وسایل و امکانات نیز از اهداف ما تأثیر می گیرند.
۷– سرعت یا کندی در عملکردها نیز از اهداف ناشی می شود.
۸– هدف ها، چشم انداز زندگی را می سازند و در نتیجه انرژی آور و یا انرژی بر هستند.
۹– میان ارزشهای هر فرد و اهداف آینده او ارتباط وجود دارد.
۱۰– اهداف چه بلند مدت باشند و چه کوتاه مدت، چهارچوبی برای تصمیم گیری فراهم می کنند.
ب : نشاط و سرور و نقش آن در زندگی
بعضی ها فکر می کنند که شادی و سرور به طور کلی در جای خودش ارزشی ندارد و وابسته به سایر امور می باشد. یعنی سایر امور اصل و شادی و سرور به طور جانبی است. اما این فکر اشتباه است چرا که در نشاط و سرور به تنهایی یک قابلیت ویژه دارند و خود به تنهایی یکی از ارکان سلامتی هستند.
نکات :
نشاط و سرور یکی از ارکان جدی حفظ سلامتی و بهداشت است.
برای توانایی در انجام امور جاری زندگی نشاط و سرور یک ضرورت است.
انرژیهای از دست رفته در اثر کار و تلاش با تفریح و شادی بازیابی می شوند.
همه انسانها به تفریح سالم نیازمندند.
تفریح سالم یکی از شیوه های اصول تربیتی است.
تفریح نیز باید مثل سایر ضروریات زندگی در برنامه های خانواده قرار گیرد.
بهترین تفریح در خانواده، تفریح اعضاء خانواده در کنار یکدیگر است.
کودکان و نوجوانان ما به نشاط و شادی و سرور نیازمندند.
عدم توجه خانواده به نشاط و شادی نوجوان موجب گرایش آنان به محیط های خارج از خانواده میشود.
معلم خانه داری، علم آشنایی با ضرورت تفریح و برنامه ریزی برای انجام آن است.
امام رضا (ع) در این باره می فرمایند:
تلاش کنید زندگیتان را به چهار وقت تنظیم کنید:
۱– مناجات با خداوند
۲– درآمد روزی حلال
۳- وقت با دوستان
۴– تفریحها و شادی مثبت چرا که اگر به قسمت چهارم به طور صحیح پرداختند می توان توانایی برای انجام سه قسمت قبل را پیدا کنید.
در برنامه ریزی برای اوقات فراغت باید به نیازهای اعضاء خانواده توجه کرد.
در برنامه ریزی برای اوقات فراغت باید به مصالح اعضاء خانواده توجه کرد.
در برنامه ریزی برای اوقات فراغت باید به علایق اعضاء خانواده توجه کرد.
ورزش : ورزش را به جان اوقات فراغت بیاندازید
تعطیلی طولانی فصل تابستان مـدارس، بـه همـان انـدازه کـه بـرای بسیاری از دانش آموزان خوشحال کننده است، برای اکثریت قریب به اتفاق خانواده های آنها مشکلات و دغدغه های آزار دهنده ای به همراه دارد.
تابستان طولانی، فصل بطالت نیست
جـامعه شناسان و روانشناسان بر این باورند که غنی سازی اوقات فـراغـت نـوجـوانـان و جـوانـان یک ضـرورت مبرم است و عامل مهمی بــرای جلــوگـیــری ازانحـراف هـای اجـتـمـاعـی اسـت. اوقـات فـراغت دانـش آمـوزان از جمله موضوعاتی اسـت کـه اگـر بـه درسـتـی برای آن بــرنــامـه وطـرحـی داشـتـه بـاشـیم. مـی تـوانیـم گـامی اساسی در جهت رشـد، خلاقیـت و شکـوفـایـی ایـن قـشـر پـرشـور بـرداریم زیـرا بـعد از گــذران ۹ مــاه تحصیـل، ضـرورت دارد تا اوقات فراغت دانش آموزان بـا بـرنـامـه هـای مـتـنوع و مناسب و ورزشی پرشود.
در غـیر این صورت هر چه به اصطلاح آموزش و پرورش در سال تـحـصـیلـی رشـته، طی این سه ماه تـعـطـیـلات تابستان به راحتی پنبه مــی شــود!! از ســوی دیـگــر بـرای کـشــوری کـه جـوان تـریـن جـامعـه رادارد، اهـمـیت غنی سازی اوقات فــراغــت دانــش آمـوزان کـمـتـر از پــرداخــت بــه درس و مشـق آنـان نیست. زیرا نوجوانان و جوانانی که در مـعـرض تـهـاجم فـرهـنگی قرار دارنـد، قـطـعـا دچـار بـیـهـودگـی و سرگردانی شده و چه بسا به راههایی کشـانـده خـواهنـد شـد کـه بـرازنـده جـامـعـه اسـلامـی نـیـسـت. پرسش مـهـمـی کـه در ایـن زمـیـنـه مـطـرح مــی شــود، ایــن اســت: آیــا بــرای گذراندن اوقات فراغت بیش ازسی میلیـون نـوجـوان و جوان در کشور بـرنـامـه ای از پیش تعیین شده تهیه شده است!؟ با رجوع به واقعیات، متاسفانه به وضوح در می یابیم که نه تـنـهــا در ایــن زمینـه هیـچ بـرنـامـه یـکـپارچه، همه جانبه و منسجمی در بیـن وزارتخـانـه هـا، سـازمانها و نهـادهـایـی کـه بیشتر با نوجوانان و جــوانـان سـروکـار دارنـد، مشـاهـده نـمی شود بلکه هر سال این داستان تکراری رادر پایان تعطیلات دانش آمـوزان مـی شـنویم که فی المثل از سال آینده چنین و چنان خواهد شد و برنامه هایی ترتیب خواهد یافت .
منبع : دنیای مدرسه
