رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمود: هشـت نفرند که اگر مورد اهـانت قرار گرفتند جز خودشان کس دیگرى را سرزنش نکنند.
1 ـ کسى که به مهمانى و سفرهاى رود که دعوت نشده است.
2 ـ مهمانى که به صاحب خانه دستور دهد.
3 ـ کسى که از دشمنانش خیر و نیکى بطلبد.
4 ـ کسى که از فرومایگان انتظار فضل و نیکى داشته باشد.
5 ـ کسى که در یک کار سرّى میان دو نفر وارد شود که او را وارد آن راز نکردهاند.
6 ـ کسى که حکومت را سبک بشمارد.
7 ـ کسى که جایى نشیند که شایسته آنجا نیست.
8 ـ کسى که سخن خود را به کسى بگوید که از او حرف شنوى ندارد.
متن حدیث:
قـالَ النّبِیّ صلی الله علیه و آله: ثَمانِیةٌ اِنْ اُهینُوا فَلا یَلُومُوا اِلاّ اَنْفُسَهُمْ:
اَلذّاهِبُ اِلى مائِدَةٍ لَمْ یُدْعَ اِلَیْها،
وَ الْمُتأمِّرُ عَلى رَبِّ الْبَیْتِ،
وَطالِبُ الْخَیْرِ مِنْ اَعْدائِهِ،
وَ طالِبُ الْفَضْلِ مِنَ اللِّئامِ،
وَ الدّاخِلُ بَیْنَ اَثْنِیْنِ فى سرٍّ لَمْ یُدْخِلاهُ فیهِ،
وَالْمُسْتَخِفُّ بِالسُّلطانِ،
وَالجالِسُ فى مَجْلِسٍ لَیْسَ لَهُ بِاَهْلٍ
وَالْمُقْبِلُ بِالْحَدیثِ عَلى مَنْ لایَسْمَعُ مِنْهُ.
«من لایحضره الفقیه، جلد2،صفحه355»